Excursie van de Stichting Utrechtse Kastelen
op 27 mei 2023

Op zo'n 1,5 uur rijden van Maarssen/Utrecht, in het grensgebied met Duitsland rijden we de Gelderse Achterhoek binnen. Daar aan de rand van de Oude IJssel ligt het dorp Megchelen. En hier, op een prachtige locatie, is de eerste stop van de excursie, georganiseerd door de Stichting Utrechtse Kastelen (SUK), Huis Landfort.



Buitenplaats Landfort, een voormalig havezate (had altijd grachten met een ophaalbrug en jachtterreinen) is prachtig gelegen op een landgoed van 7 ha. In het herbouwde koetshuis werd ons gezelschap allerhartelijkst ontvangen door de beheerders van dit moment, René Dessing en Wim Dröge.
Na onze busrit werd de dag gestart met koffie, overheerlijke appeltaart en een welkomstwoord van René. Hij verhaalde over de geschiedenis van Landfort, voor het eerst genoemd in 1434 toen het huis verkocht werd aan Derick Van Bronckhorst en Batenburg. Er hebben edelen, gegoede middenstanders en kooplieden gewoond.

Toen was het hoofdhuis nog vierkant met op iedere hoek een toren met helmdak. Die hoektorens werden overigens aan het eind van de 18e eeuw gesloopt. Het huis kreeg zijn huidige vorm tussen 1823 en 1827 in de neoclassicistische stijl. Gekocht door Johann Albert Luyken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de buitenplaats ernstig beschadigd.
Stichting Erfgoed Landfort herstelde tussen 2017 en 2022 het landhuis met omringende tuin, herbouwde het koetshuis en de moestuin.
In 2 groepen werden wij door de heren rondgeleid. Het hoofdhuis is een plaatje, met een diversiteit aan kamers en kunstvoorwerpen, waar enthousiast over de herkomst werd verteld. Er is veel nagedacht over details. Wat te denken over de passementen (zijstroken aan de gordijnen, waarin vaak het patroon en de kleuren van het behang terugkomen), de 'hondenkamer' (vanwege de aanwezigheid van schilderijen met honden). Dat René een voorliefde heeft voor papegaaien wordt duidelijk in de 'papegaaienkamer', een zeer kleurrijke kamer. De kamers zijn sfeervol ingericht en je kunt je er zo thuisvoelen. Alles straalt perfectie uit, een lust voor het oog.


Vervolgens een wandeling door de tuin gemaakt, die door 'n aantal vrijwilligers wordt onderhouden. Met visvijver, muurkas, verschillende soorten stinzenplanten en bijzondere bomen.

Daarna kregen wij een heerlijke lunch voorgeschoteld in het koetshuis. Na uitvoerig onze gastheren bedankt te hebben was het de hoogste tijd om naar de volgende bestemming af te reizen.
Op ongeveer 'n half uur rijden arriveren we bij Kasteel Huis Wisch, een particulier bewoond kasteel in Terborg. Een huis met een rijk en roemrucht verleden.
Ook hier werden wij op een hartelijke manier welkom geheten door de huidige bewoner Jhr. Philippe Vegelin van Claerbergen en mevrouw Aggie Daniëls.

Het huis, met een eeuwenlange geschiedenis, heeft een L-vorm en bestaat uit een hoofdgebouw met toren, een 90 meter lange dienstvleugel eindigend in een vierkante toren, het huidige woonverblijf van de jonkheer. Het hoofdgebouw met de ronde toren en de traptoren is overgedragen aan Geldersche Kastelen. De rest van het complex plus omringend landgoed is eigendom van de familie gebleven.
Daarom is het uniek dat wij hier werden ontvangen, Kasteel en park zijn niet opengesteld voor publiek.


Een wandeling door tuin en park, met uitleg door mevrouw Daniëls, gaf ons een kijkje op dit mooie landgoed met de zwarte walnoot, met zijn omtrek van 4,70 m. de dikste walnoot van Nederland. En vanaf elke plek heb je een mooi zicht op het huis.


Het huis zelf doet inwendig echt denken aan een kasteel met een diversiteit aan kleine kamers, gangetjes en trappen. Tijdens de restauratie van 1957-1961 werd een fraaie trap ingebracht, voorzien van smeedijzeren Lodewijk XIV-balusters.
Uniek om te mogen zien hoe dit ensemble door de jonkheer in stand wordt gehouden.
Ook hier werd het weer tijd voor afscheid nemen en de terugtocht werd aangevangen. Een ervaring rijker zetten wij weer koers naar ons startpunt. Dit smaakt naar meer !!